wtorek, 30 czerwca 2015

PROJEKT SYSTEMU WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI

Pojęcie sprawiedliwości powinno się opierać na obiektywnej prawdzie, której istota kryje się w otaczającej rzeczywistości materialnej. Prawdy powinno się doświadczyć, czyli dzięki zmysłom poddać ocenie dany aspekt otoczenia. Obiektywizm bazuje na zasadzie przyczynowo-skutkowej, czyli coś jest prawdą, gdy w danym momencie jest jedynie możliwą do poznania przyczyną. Ta pierwotna przyczyna w obrębie dostępnych narzędzi poznawczych nie może być skutkiem. W systemie wymiaru sprawiedliwości każdy osąd winien opierać się na obiektywnwej prawdzie, czyli sędzia nie może mieć żadnych wątpliwości co do ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy. W procesie sądowym strony winny tak przedstawiać dowody, aby sędzia nie miał żadnych wątpliwości, które dowody świadczą o prawdzie w danej sprawie. Strony w postępowaniu sądowym powinny stosować zasadę przyczynowo-skutkową, czyli wskazywać, że dana przyczyna jest skutkiem innej przyczyny, co poddawać będzie dowód w wątpliwość. System wymiaru sprawiedliwości powinien być czteroinstancyjny. Po apelacji orzeczenia sądu pierwszej instancji każda ze stro może złożyć kasację do Sądu Najwyższego. Jeżeli któraś ze stron nie zgadza się z orzeczeniem Sądu Najwyższego będzie mogła złożyć skargę do Trybuna Ludowego, potwierdzoną 5 000-ami podpisów obywateli. Orzeczenie Trybuna Ludowego byłoby ostateczne. Trybun Ludowy wybierany byłby w wyborach powszechnych na 6-cioletnią kadencję. Kandydaci na urząd Trybuna Ludowego muszą zebrać minimum 300 000 podpisów wyborców. Odpowiedzialność sędziów powinna polegać na karach finansowych. W przypadku odrzucenia orzeczenia przez sąd wyższej instancji, sędzia traciłby 1/3 miesięcznego wynagrodzenia. Kara finansowa staje się prawomocna po ostatecznym uprawomocnieniu się danej sprawy. Taką samą odpowiedzialnością byliby objęci oskarżyciele, czyli w przypadku uprawomocnienia się orzeczenia o uniewinnieniu.

Marek Witkowski

poniedziałek, 29 czerwca 2015

PROJEKT SYSTEMU EDUKACJI

Zadaniem edukacji jest działanie na każdym jej etapie, w celu ukształtowania procesu logicznego myślenia, by człowiek korzystając z dedukcji mógł obiektywnie ocenić tu i teraz otaczającą go rzeczywistość w kontekście swojej wartości. System edukacji powinien się opierać na praktycznym wykorzystaniu wiedzy teoretycznej, by każdy człowiek mógł dokonywać dobrych wyborów z uwzględnieniem dobra ogółu. Kadra pedagogiczna winna dbać o rozwój indywidualnych cech człowieka, by ich rozwój podnosił jakość życia jednostki i całego społeczeństwa. Poziom podstawowy szkolnictwa powinien wpoić podstawowe pojęcia związane z praktycznym życiem, by człowiek mógł rozpocząć proces samostanowienia. Na tym poziomie powinno się wyodrębniać szczególne predyspozycje jednostki. Poziom gimnazjalny powinien być początkiem rozwoju szczególnych predyspozycji poprzez dostosowanie programu nauczania do tych predyspozycji. Poziom ponadgimnazjalny powinien iść w dwóch kierunkach: zawodowym, dla tych którzy mają predyspozycje manualne, i naukowym, dla tych, którzy mają predyspozycje intelektualne. Uczelnie wyższe powinny kształcić specjalistów we wszystkich dziedzinach życia społeczno-gospodarczego przy uwzględnieniu współpracy we wszystkich przestrzeniach naukowych. Edukacja na wszystkich poziomach winna być bezpłatna i tylko w formie publicznej, czyli za wszelkie materiały naukowe płaci państwo a kadra naukowa pracuje tylko w ramach Narodowego Programu Kształcenia. System finansowania materiałów maukowych powinien polegać na zamówieniach publicznych w oparciu o średnią cenę, którą w pierwszej kolejności otrzyma oferent przedstawiający cenę najniższą. Średnia cena jest ceną za produkty o zbliżonej jakości. Zarządzaniem finansowania placówek oświatowych powinny się zajmować Kuratoria Oświaty. Kadra nauczycielska powinna pracować do sześciu godzin dziennie z uwzględnieniem zasady, że cały proces nauczania odbywa się tylko w szkołach, czyli uczniowie i nauczyciele poza szkołą mają czas do swojej dyspozycji. Minimalna płaca nauczycielska powinna wynosić 150% płacy minimalnej. Marek Witkowski

niedziela, 28 czerwca 2015

PROJEKT SYSTEMU OPIEKI ZDROWOTNEJ

System opieki zdrowotnej powinien się opierać na zasadzie wolnego wyboru oraz procesie poznawczym w przestrzeni zdrowia.
Każdy obywatel powinien mieć możliwość przeprowadzenia komleksowych badań kontrolnych co pół roku, co pozwoli ustalać na bieżąco politykę zdrowotną, którą powinien prowadzić Narodowy Fundusz Zdrowia.
Narodowy Fundusz Zdrowia powinien sprawować kontrolę nad autonomicznymi Wojewódzkimi Funduszami Zdrowia.
Aby móc korzystać z systemu opieki zdrowotnej trzeba będzie opłacać składki na Podstawowe Ubezpieczenie Zdrowotne, której wysokość powinna wynosić 9% wynagrodzenia, pomniejszonego o składkę ZUS (9%). 80% składki zdrowotnej odliczanoby od podatku dochodowego. W ramach tej składki zapewnionaby była podstawowa opieka medyczna.
Każdy obywatel miałby prawo wybrać Rozszeżone Ubezpieczenie Zdrowotne, którego wysokość składki wynosiłaby 12% wynagrodzenia, pomniejszonego o składkę ZUS. 75% tej składki odliczanoby od podatku dochodowego, którego stawka byłaby pomniejszona o trzy punkty procentowe.
Składki na Ubezpieczenie Zdrowotne trafiałyby na indywodualne konta ubezpieczonych i stanowiłyby budżet zdrowotny ubezpieczonego. Jeżeli po śmierci ubezpieczonego na jego koncie znajdowałyby się środki, to te środki podlegałyby dziedziczeniu.
Finansowanie podstawowych procedur medycznych odbywałoby się na zasadzie pożyczania środków z kont ubezpieczonych w ramach całego budżetu.
Każdy podmiot medyczny sam wyceniałby procedury medyczne i zgłaszał te wyceny do Wojewódzkiego Funduszu Zdrowia, który uśredniałby te wyceny i przesyłał uśrednione wyceny do Narodowego Funduszu Zdtowia, gdzie ten również by uśrednił wyceny ze wszystkich województw i takie obowiązywałyby we wszystkich podmiotach medycznych.
Każdy obywatel miałby prawo do dodatkowego Ubezpieczenia Wysokospecjalistycznego, które by zabezpieczało ubezpieczonego na wypadek leczenia wysokospecjalistycznego. Wysokość składki na Ubezpieczenie Wysokospecjalistyczne nie może być wyższa niż 3% wynagrodzenia netto.
Renciści i emeryci objęci by byli bezpłatną, komleksową opieką medyczną w ramach składki 9% na Ubezpieczenie Zdrowotne i 9% składki na ZUS, z czego 60% odliczanoby od podatku dochodowego.
Zdrowie obywateli ma bardzo ważną rolę w dziedzinie gospodarki, dlatego też Narodowy Fundusz Zdrowia zasilany byłby kwotą o wartości 6% budżetu państwa w skali roku.
Istotnym wymogiem tego systemu jest zakaz prywatnej praktyki medycznej. W tym kontekście, każdy kandydat na uczelnie medyczne musi się zobowiązać do praktykowania w kraju i w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.

Marek Witkowski

sobota, 27 czerwca 2015

PROJEKT SYSTEMU WYBORCZEGO

System wyborczy w Polsce powinien opierać się na fundamentalnej zasadzie demokratycznej, czyli o losie społeczeństwa decyduje większość bezwględna ogółu wyborców.
Tak wyrażana wola obywateli powinna przenosić się na wybór przedstawicieli, którzy dla dobra wszystkich stanowią dobre i sprawiedliwe prawo i sprawują kontrolę nad jego stosowaniem.
System wyborczy przedstawicieli powinien opierać się na Jednomandatowych Okręgach Wyborczych.
Warunkiem kandydowania powinno być zebranie podpisów wyborców pod kandydaturą w liczbie minimum 30% ogółu wyborców w danym okręgu wyborczym.
Aby wybory w danym okręgu wyborczym były ważne musi w nich wziąć udział minimum 72% uprawnionych do głosowania.
Wyborcy dokonują wyboru swojego przedstawiciela, jeżeli ten w pierwszej turze zdobył minimum 72% głosów. Jeżeli żaden z kandydatów nie otrzyma takiej liczby głosów, to dwaj kandydaci z największą liczbą głosów przechodzą do drugiej tury wyborów, w której zwycięża kandydat z większą liczbą głosów.
Jeżeli w trakcie wyborów do Sejmu i Senatu w 51% okręgów wyborczych stwierdzonoby nieważność wyborów, całe wybory zostają unieważnione, a władzę ustawodawczą i wykonawczą przejmuje Prezydent na okres sześciu miesięcy, w czasie którym muszą się odbyć kolejne wybory.
Jeżeli w trakcie wyborów do Samorządów Terytorialnych stwierdzonoby w 51% okręgów wyborczych dla danej Jednostki Samorządu Terytorialnego nieważność wyborów, to Premier wyznacza na sześć miesięcy Komisarza, który zarządza daną Jednostką i musi przeprowadzić w tym okresie kolejne wybory.
Jeżeli w wyborach do Sejmu i Senatu tylko w kilku okręgach wyborczych stwierdzonoby nieważność wyborów, to Izba Parlamentu pracuje w pomniejszonym składzie, który stanowi na czas kadencji Forum Izby.
Jeżeli w wyborach do danej Jednostki Terytorialnej w kilku okręgach wyborczych stwierdzonoby nieważność wyborów, to dana Rada Jednostki Terytorialnej pracuje w pomniejszonym składzie, który na czas kadencji stanowi Forum Rady.

Marek Witkowski

piątek, 26 czerwca 2015

PROJEKT SYSTEMU WYNAGRODZEŃ PRACOWNICZYCH

Projekt systemu wynagrodzeń pracowniczych opiera się na następujących założeniach, które razem wzięte dają fundament sprawiedliwego podziału pieniądza w obrocie gospodarczym:
1. Minimalna marża handlowa powinna wynosić 20%,
2. Marża handlowa poniżej 20% może wynieść w danym miesiącu maximum 20% całkowitego obrotu towarami i świadczonymi usługami,
3. Kosztami przychodu powinny być tylko te wydatki, które są bezpośrednio związane z produkcją lub świadczeniem usług z wyłączeniem wynagrodzeń pracowniczych,
4. Przychód pomniejszony o koszty stanowi dochód pierwotny przedsiębiorstwa,
5. Wynagrodzenia pracownicze powinny stanowić 40% dochodu pierwotnego,
6. 20% dochodu pierwotnego przedsiębiorca może przeznaczyć na inwestycje lub dołożyć do puli wynagrodzeń w formie premii,
7. 40% dochodu pierwotnego staje się dochodem ustawowym przedsiębiorcy, od którego płaci podatek dochodowy,
8. 40% dochodu pierwotnego przeznaczonego na wynagrodzenia pracownicze nie może stanowić mniejszej kwoty od płacy minimalnej na jednego pracownika,
9. W administracji państwowej, która leży w sferze budżetowej, wynagrodzenia urzędników powinny stanowić maximum średnie wynagrodzenie w kraju, w społecznej proporcji: 1% urzędników w stosunku do ogółu obywateli,
10. W pozostałych obszarach sfery budżetowej wynagrodzenia pracownicze powinny stanowić 40% budżetu jednostki budżetowj przy uwzględnieniu zasady, że praca służebna na rzecz ogółu obywateli powinna mieć wartość minimum 150% płacy minimalnej.

Marek Witkowski

czwartek, 25 czerwca 2015

PROJEKT SYSTEMU EMERYTALNEGO


Rzeczpospolita Polska, to ogół obywateli i terytorium ze wszelkimi dobrami naturalnymi, które mają służyć ogółowi do zaspakajania swoich potrzeb z poszanowaniem wartości każdej jednoski, w której zasadza się pragnienie pozytywnego rozwoju na rzecz ogółu i następnych pokoleń.
Wszystkie dobra naturalne muszą być przetworzone, by mogły zaspakajać potrzeby obywateli, a ci czynią to w procesie, powszechnie nazywanym pracą.
Wszystkie dobra naturalne mają swoją wartość rynkową, którą wyrażamy w pieniądzu.
Przetwarzanie wszelkich dóbr, czyli pracatakże wyrażona jest w pieniądzu jako wartość udziału obywateli we wspólnym dążeniu ku pozytywnemu rozwojowi.
Pieniądz stanowizatem swoistywymiar odpowiedzialności za los ogółu, tak więc system emerytalny winien być oparty na powszechnym obrocie gotówką i podatku od tego obrotu.
Wszystkie świadczenia emerytalne i rentowe winne być pokrywane w całości z podatku od obrotu złotym w wysokości 1%, czyli za każdy obrót 1 złotym podatek wynosiłby 1 grosz.
Podatkiem od obrotu złotym obciążoneby były wszystkie podmioty gospodarcze, samorządy terytorialne i instytucje państwowe.
Podmioty gospodarcze kwotę zapłaconego podatku od obrotu złotym odliczałyby od dochodu firmy. Smorządy terytorialne zapłacony podatek od obrotu złotym rekompensowałyby kwotą podatku od obrotu złotym z wartości kwot wszystkich świadczeń emerytalnych i rentowych. Instytucje państwowe zapłacony podatek od obrotu złotym uwzględniałyby w budżecie państwa.
W tym projekcie systemu emerytalnego można całkowicie zwolnić pracodawców ze składek ZUS za pracowników, co obniży koszty pracodawców, a składkę ZUS po stronie pracowników można obniżyć do 9%, co spowoduje wzrost wynagrodzenia netto, i w całości przeznaczyć na inwestycje w celu zwiększania zatrudnienia i płacy minimalnej.
W proponowanym systemie emerytalnym wymagany jest minimum 30-toletni staż pracy, przy założeniu, że emerytura będzie wynosić 100% płacy minimalnej. Jeżeli pracownik przepracuje 35 lat, to wysokość emerytury wynosić będzie 120% płacy minimalnej. Jeżeli pracownik przepracuje 40 lat i więcej, to wysokość emyrytury będzie na poziomie 150% płacy minimalnej.
Inwestycje ze składek emerytalnych (9% płacy) wine być tak zarządzane, aby przynosiły minimum 5%-wy wzrost zatrudnienia i płacy minimalnej w skali roku.

Jestem otwarty na merytoryczną dyskusję na temat powyższego projektu i do niej zachęcam.

Marek Witkowski